Art 23
Zweverigheid versus Wetenschap
RUBRIEK: Het Paranormale    Geplaatst op 10 februari 2022

Soms moet ik in "herhalingen" vervallen. Dat is meestal niet aan mezelf te wijten, maar aan het feit dat eenzelfde problematiek zich op allerlei manieren en op ver-schillende bestaansvlakken kan manisfesteren, vooral wanneer dat probleem nieuw is, 't te zeggen: wanneer men het nog niet in DEZE vorm of gedaante heeft ontmoet.

Gedaante is hierbij een belangrijk begrip, omdat het precies op de snijlijn ligt tus-sen vorm versus inhoud, materie versus geest, wetenschap versus intuïtie, ratio-neel denken versus holisties denken. Ik verduidelijk dit: bij het rationeel denken is er sprake van de levende werkelijkheid te reduceren tot zijn vorm; de stof is de quintensence, de essentie, het alfa en omega. Terwijl voor het holisties denken de vorm slechts de verschijningsvorm is die drager is van een inhoud/energie. Een mens IS zijn lichaam niet, maar HUIST in zijn lichaam. Het gaat hem dus in eerste instantie niet om de woning, maar om wat men met die woning doet. Hoe het huis eruit ziet, zegt iets over zijn bewoner, en hoe die in zijn woning leeft, maar een huis zonder bewoner is "dood", en slechts een hoop stenen die snel kunnen vergaan.

Een logies (!) gevolg hiervan, is dat wetenschap en ratio goed zijn in het bestuderen van dode, elementaire stof omdat die niet "beweegt": er pulseert geen "ziel" of energie in, die verschillende kanten of vlakken kan uitgaan. Complex levende orga-nismen laten zich immers niet vastknellen in de dwangbuis van hun vorm, of laten zich bij leven niet "ontleden" in hun afzonderlijke komponenten: het gaat hem om het geheel dat ook als levend geheel funktioneert en opereert. Door de levende rea-liteit te reduceren tot zijn stoffelijke gedaante, maakt de "wetenschappelijke bena-dering" ook de werkelijkheid "dood": ze reduceert het bewustzijn tot kennis, organie-se processen tot chemiese reakties, ervaringen tot feiten, onderzoek tot regels en da-ta , ..... Het achterliggend motief om dit te prefereren, heeft vaak met angst en onze-kerheid te maken, van (anders) onvoldoende kontrole op de realiteit te hebben. In de Corona-pandemie was deze tendens duidelijk merkbaar: de drang om zich der-mate aan de (nochtans falende) wetenschap vast te klampen, werd ingegeven uit schrik anders helemaal machteloos te staan.

Maar door de essentie van het leven -de levende energie- uit te sluiten, knijpt die we-tenschappelijke benadering in haar conceptie en perceptie juist ook alle leven uit wat zij "bestudeert". Deze aanpak levert kwantitatieve, gestandaardiseerde, mechaniese, wetmatige, reproduceerbare, rubriceerbare, gekontroleerde dosissen, procédé's, mo-dellen en formules op, als resultaat van het rationeel linkerhersenhelft denken. Het arrogante en pretentieuze van wetenschap berust erop dat zij haar (rationele) KOPIE van de realiteit verkiest boven de levende realiteit. In het begin (19e eeuw) luidde dat: "al wat van de realiteit dat nog niet door de wetenschap onderzocht wordt, behoort nog niet tot de wetenschap". In de 21ste eeuw luidt dat: "al wat niet door de wetenschap kan onderzocht worden, bestaat niet echt (=onreëel)". En het kreëert een wereld die meer en meer genormaliseerd, geautomatiseerd, computerge-stuurd, technies, ...... wordt. Maar het afsnijden van de natuurlijke processen, kringlopen, netwerken, cyclussen, interakties,.....en het wegcensureren van het intuïtief rechterhersenhelft-denken, hebben er tegelijk voor gezorgd dat verbinding met de levende realiteit minder en minder wordt: zulk een houding impliceert afstand ipv betrokkenheid en een ontkenning van alles wat niet echt met dat ratio-neel denkmodel kan "bevat" worden omdat het van wezen ONstoffelijk is. Geluk is niet kwantitatief meetbaar, net zoals al die andere essentiëele menselijke hoedanig-heden als liefde, wijsheid, inzicht, tevredenheid, harmonie, ja zelfs "gezondheid" niet als dusdanig omdat het het snijpunt is van al deze emotionele, mentale, relationele en spirituele komponenten. Net zoals welvaart geen welzijn waarborgt, een hemel-bed niet automaties slaap, kennis geen bewustzijn, hersenen geen intelligentie, ......

Vergelijk dat met de zwierigheid van een Claude Monet die een hooimijt, een kathe-draal of waterlelies probeert weer te geven in hun verschil van lichtinval op alle uren van de dag. Het besef dat de realiteit niet staties en konstant, maar aan een voortdu-rende flux van veranderingen onderhevig is, volgens de dagcyclus, het weer, de maancyclus, de seizoenen, de levensfase, .....
Uieindelijk is die zogenaamde zweverigheid het gevolg van het besef dat "de" rea-liteit vaak een illusie is, die berust op iemands specifieke invalshoek of perceptie van het moment. Het vraagt een vertrouwen in het proces en betrokkenheid met dat proces, om zich niet in een vast patroon op te sluiten, maar van zijn "ge-daante" of zijns-modaliteit aan te passen aan het specifieke van het moment. Blind vertrouwen en wantrouwen zijn extremen die deze aanpassing of afstemming juist verhinderen. Ik leg dat uit met een voorbeeld. Tijdens de Corona-pandemie werd als nooit tevoren over immuniteit gepraat, maar niet in de kontext dat men erop kon te-rugvallen of vertrouwen; of kon evalueren hoe het persoonlijk met zijn werkend im-muniteitssysteem gesteld was. Angst voor besmetting is trouwens zeer kontrapro-duktief voor dat vertrouwen.




Denken dat men "een vogel voor de kat is" (wantrouwen), of integendeel "dat hem niets kan overkomen" (blind vertrouwen), zijn cerebrale uitingen van een geloof of belief: het gaat hem erop van voeling te hebben met de staat van zijn konkreet weerstandsvermogen. Hetzelfde geldt voor zijn denken: als men niet vertrouwt op zijn eigen denken en oordelingsvermogen, gaat men gemakkelijker gewoon overne-men wat de "experts" erover vertellen. Hetzelfde geldt voor zijn bewustzijnsproces: als men niet vertrouwt op zijn eigen inzichten om tot de ware stand van zaken te kunnen komen, dan zal men zich gemakkelijker achter het ene of het andere belief scharen.

Het probleem van zweverigheid manifesteert zich zowel bij de New Age kant die ALLES aanneemt, als bij de Ratio-wetenschap die NIETS aanneemt, wanneer BEIDE niet echt in verbinding staan met de realiteit van iets. De wetenschap staat er niet mee in connectie omdat afstandelijkheid en object-subject-splitsing dit niet toelaten. En de New Age omdat ze geen keus kan maken tussen wat konkreet kan en niet kan, en dus in amateurisme blijft steken. Het begrip meesterschap impliceert niet al-leen een kennis en een ervaring, maar ook een diepe verbinding met zijn "onder-werp". Tijdens mijn leven ben ik bij twee dokters geweest, die het meesterschap had-den om mijn lichaam te "lezen" en mij blijvende inzichten hebben bijgebracht: de eerste was een alternatieve dokter uit Ronse, wijlen dokter Delcourt; en de tweede een onbekende Chinese dokter in Wuhan die mij een kruidenpreparaat heeft bereid dat op mijn lichaam "gegoten" zat. En tijdens mijn leven ben ik ook bij twee helder-zienden geweest, die mijn levensverhaal helder konden lezen voor wat betrof zowel mijn verleden als mijn toekomst.

In de natuurkunde leert men dat "stoffen" in 3 aggegraatstoestanden kunnen voor-komen: als vaste stof, als vloeistof en als gas. Volgens de esoteriese wetenschap komt daar nog 1 toestand bij in analogie met de 4 Elementaire energiëen (Aarde, Water, Lucht en Vuur): de "geagiteerde" toestand van Vuur nodig voor warmte, arbeid, ver-branding, oxydatie, beweging, ...... Dit is een kwestie van kwaliteit, en niet van kwantiteit.
Hetzelfde geldt voor het verband tussen de orgaanwerkingen en de meridiaanlijn van dat orgaan in het lichaam, en voor de acupunctuur-punten op die meridianen. Men probeert door de Westerse perceptie over een interaktie met de hersenen als compu-ter op te enten, maar het gaat hem niet over een mechaniekje, maar over een net-werk van energie. Het zijn uitwisselingspunten die met het lichaam, de orga-nen, de zelfregeneratie en de immuniteit, en de energie-poorten van de chakra's in verbinding staan. Ook hier is het dus een kwestie van ..... verbinding.

Om af te ronden nog deze reflekties over de essentie van die ANDERE -noem het esoteriese of holistiese of alternatieve- wetenschapsbeoefening. Het principe van een veld ontwikkelt volgens een 3D-spiraal, wat men als struktuur zowel in planten, op Aarde als in het heelal kan terugvinden( zie onderstaande foto). En het principe van de analogie is de tegenhanger van het causaal patroon van het linkerhersenhelft-denken, omdat het verbanden in energie kan leggen wars van hun fysieke gedaante. In die optiek is de astrologie een esoteriese wetenschap. Tal van astrologie-beoefe-naars die met de ijdele hoop zaten dat de astrologie als (rationele) wetenschap zou erkend worden, zijn van een kale reis teruggekomen. Het resulteert in een hanteren van technieken en jargon, zonder de zwierigheid van het meesterschap te hebben, nodig om een specifiek verhaal te resumeren in zijn essentie en te verduidelijken in zijn energie-boodschap.