Over de Weblog
VT-Art 3
Geplaatst op 3 augustus 2008
Bijgewerkt op 22 januari 2012

Dit is de weblog van door Rudy Vanderstraeten. Ik ben onder die naam geboren, maar sommmige mensen kennen mij als astroloog Rudy. Anderen dan weer als tuinman Rudy. Dat zijn 3 aspekten van wat ik doe en van wie ik ben, en die meer over mij vertellen dan een lange lijst met referenties, of een curriculum vitae.

Omdat ik in de tijd dat ik hier rondloop (cf mijn geboortenaam) al heel wat heb nage-dacht en heb neergeschreven, vond ik het -nu ik in de herfst van mijn leven ben ge-komen- tijd om een aantal publikaties achter te laten. Maar de uitgeverijen dachten daar anders over: mijn direkte, no-nonsense-stijl, en mijn vrij en onafhankelijk den-ken stonden hen niet aan. Ik pas namelijk moeilijk in een schuif en in een maatpak. Liever dan bij de pakken te blijven zitten, besloot ik dan maar het heft in eigen handen te nemen en mijn weerzin voor het fenomeen komputer te overwinnen. Dit resulteerde in een website, "with a little help from my friends":

                                           www.sjamaanrudy.be

Alhoewel er in die site heel wat informatie steekt- het is veel méér dan louter een uithang-of reklamebord- is het concept zelf van een site een beetje staties. Een site is als een huis: je kan er weliswaar allerhande interieurveranderingen en verbouwingen in uitvoeren, maar de globale konstruktie blijft zoals ze is, en zoals ze geconcipiëerd werd. Het opstarten van een weblog was devolgende "logiese" stap naar een dyna-mieser concept, dat meer gelijke tred zou houden met de ritmiek en de aktualiteit van mijn gedachten. Ik ben daarmee begonnen in de zomer van 2007.

De naam van mijn weblog verwijst naar de manier waarop ik het proces van informa-tie-verwerking, denken en bewustzijn beschouw: het zijn mijn gedachten, en ik er-vaar geen schaamte of terughoudendheid om ze als dusdanig te uiten. Een esoteries denker wantrouwt zijn subjekt en zijn intuïtie niet, maar beschouwt hen als bond-genoten in zijn zoektocht naar een betere perceptie en inzicht van de diepere realiteit. Vanuit deze bron en vanuit deze geest zijn alle artikels geschreven, die je in de weblog verdeeld over 8 rubrieken of hoofdstukken kunt vinden.

Nadat ik in 2008 een kursus webdesign gevolgd had, heb ik het beheer van mijn website in eigen handen genomen, en er tegelijk een aantal veranderingen aan toe gebracht. Het was niet meteen mijn bedoeling om hetzelfde met mijn weblog te doen, toen ik mij bewust werd van een specifiek probleem: bij "automatiese" weblogs van "webhotels" worden de weblogs via Javascripts geladen op de pc's van bezoekers. Dit spaart hen een hoop data-transfers en dus duiten uit. Daar is op zich niets verkeerds aan, ware het niet, dat een ambetant gevolg van de iloapp-link zulke systemen een redirect kennen. Als praktiese konsekwentie, houdt dat in, dat de Terug-knop in de bedieningsbalk bovenaan, niet kan funktioneren om UIT de site te gaan.
Toen ik enkele jaren terug, bij mijn verkenning van het Internet, een paar keren "gevangen" kwam te zitten in sites, vond ik dat zélf uitermate vervelend. Meestal was er sprake van een ongewild malfunktioneren; maar enkele keren was er ook ter-dege sprake van moedwilligheid, om iets van een argloze bezoeker los te peuteren ( wat er op zijn klembord staat; zijn mail-adres onder de mom van "een prijs gewon-nen" ; iets kopen om er "vanaf te zijn "; ....). Dergelijke malafide praktijken, vind ik samen met spam en virussen, een gesel voor de modale netsurfer.

Om een lang verhaal kort te maken: ik schat dat ongeveer 15% van de sites op het Internet funktionele mankementen vertonen, waaronder die fameuze redirect dus, die zogezegd "geen fout is". Toch ervaar ik het persoonlijk ontoelaatbaar, dat een site blijft haperen tussen de linkpagina en zijn beginpagina, heen en weer, en de (ervaren) bezoeker verplicht wordt bovenaan de optie "Vorige" te openen. Omdat kommunikatie met de hostingmaatschappij, voor geen oplossing voor dat probleem zorgde (Wij kunnen daar niets aan verhelpen!), besloot ik van de nood een deugd te maken, en dus ook mijn EIGEN weblog te maken.

Dit resulteerde in een weblog "tweede generatie": " Mijn visie ben ik hierbij nog steeds trouw gebleven: geen reklame, geen toeters en bellen, geen drukte-makerij, maar eenvoud en een sfeervolle soberheid. Door het spelen met kleuren en illustraties tenslotte, streef ik in mijn artikels een samenhang tussen vorm en inhoud na. Ik hoop dat je ze kunt smaken. "
Tot slot nog iets over de schermresolutie: de lay-out van deze weblog heb ik afgesteld bij een schermresolutie 1024-768 pixels, omdat ik zelf van dat formaat hou. Het is geen toeval dat ditzelfde formaat in bvb A4-papier voorkomt. Ik ga geen filosofies traktaat over de Gulden Snede beginnen, maar het is een formaat dat aangepast is aan het menselijk oog. Het is dus een optie: sorry dus als het op jouw scherm even anders oogt.

Eindejaar 2011 pak ik twee andere webdesign-problemen aan. Vooreerst bemerk ik dat voornamelijk in de "modernere versies" van browsers, de titels van mijn artikels buiten hun kader worden weergegeven; alsook dat de opsommingen in de rubriek-pagina's veel te lang uitvallen. Het niet meer gebruik maken van het "Lucida hand-writing" als lettertype (dat ik daarvoor had gekozen voor een artisanale toets) dat te lang uitviel, was de eerste maatregel om dit te verbeteren. Vervolgens het verlaten van de "pré-fab" tags voor hoofdletters (de h-tags) en voor lijsten (de ol en ul-tags), nochtans één van de eerste dingen die ik bij webdesign geleerd had. Waarom? Omdat daarbij automaties spaties worden weergegeven, en bij de nieuwste browsers om mij onbekende reden dubbele spaties. Dat was te verhelpen, met zelf de lettergrootte van titels te programmeren, en zelf de interlinies te ordenen met behulp van br-tags; maar dat was natuurlijk wel een hoop "prutswerk".

Het tweede probleem was dat van de zwevende kaders die ik zo graag gebruik voor een zachte overgang van tekst naar achtergrond, en voor een subtiel samenspel in kleur en vorm zorgen en zoals ik die steeds zélf zag op mijn "verouderde" Explorer 6, NIET werden weergegeven door de moderne versies van browsers. In plaats van BUITEN de tekstbox te worden weergegeven, werden die dan - alweer om mij onbe-kende reden- BINNEN de tekstbox geplaatst, waardoor de boxen meer weg hadden van slecht gemaakte eindejaarspakjes. Om dit alsnog te kunnen realiseren, moest ik eerst een volle twee jaar ervaring en praktijk in webdesign opdoen. Het "parkeren" van tekstboxen zonder kader, binnen kaders zonder boxen, is immers precisiewerk tot op de pixel juist. Ik ben daarmee de ganse maand januari 2012 zoet geweest, maar het verschil loonde de moeite. Wat je dus nu op het Net ziet, is "de derde generatie" van mijn weblog.

Velen hebben opgeworpen: waarom maak je geen gebruik van van webdesign-pro-gramma's die je sites perfekt kunnen konfigureren? Dat zal best zo zijn, en natuurlijk streef ik er ook naar om mijn sites zo perfekt mogelijk weer te geven, maar primo is dat geen obsessie voor mij: onvolmaaktheden zijn voor mij "getuigenissen" van een LEVEND proces. Ik werk aan mijn sites, ik verbeter ze, ik leer eruit, en ook DAT mag "getoond worden". Mijn sites zijn ambachtelijk gemaakt, en hebben precies daardoor hun eigen karakter en signatuur.