Zelf je Kruidensap maken
Art 11

Tijdens de lente grijpt ieder jaar een grote lenteschoonmaak in ons lichaam plaats. De nieuwe levensimpulsen komen ons organisme aanvuren om de tijdens de winter opgehoopte afvalslakken af te voeren. Zoals we dikwijls ons huisinterieur een grote poetsbeurt geven, is ook ons "eigen interieur" rond deze periode toe aan een reinigingsbeurt. Dit gebeurt volko-men "natuurlijk" : als mensen hebben we vaak de pretentie buiten of boven de natuur te staan, maar ondertussen onder-gaan we toch mooi de grote natuur-ritmes, of we ons daar nu bewust van zijn of niet. Onze deficiënties manifesteren zich dan ook op zulke tijdstippen: mineralen, vitamines of bouwstenen die we tekort komen. En ook onze stofwisselingsproblemen komen dan op de voorgrond: organen die niet meer optimaal werken, of bepaalde funkties die het laten afweten. In de omgangstaal heet dat dan: we worden ziek, of we "krijgen" een ziekte.

We kunnen op allerlei manieren dat reinigingsproces bemoeilijken, of helpen. Hier gaat het hem natuurlijk om het laatste: onze natuur een handje helpen door produkten van de natuur te gebruiken. Goed, in dit verband zijn er ondertussen een hoop kruiden-preparaten, -tincturen en -pillen op de markt, en men kan die zich dan gewoon aanschaffen. Of, men kan zelf zijn kruidenmengsel maken: een gratis geschenk van de kinderen van moeder Natuur.
Kan het eenvoudiger? Gewoon de tuin in of de boer op, en zelf een handvol kruiden verzamelen. Men kan die dan op verschil-lende manieren verwerken; opeten of in in de maaltijden ver-werken bijvoorbeeld. Maar veruit de meest rechtstreekse manier, is van ze gewoon te persen tot een SAPJE.

De werkwijze hiertoe is doodeenvoudig: de verzamelde kruiden door een fruitpers halen, en het sap ervan opdrinken. Maar zoals dat meestal het geval is met eenvoudige zaken: men moet er zich wel de moeite voor getroosten. Men moet er tijd voor kunnen maken, en in onze drukke kultuur is dat laatste nogal eens een probleem. Om zich ertoe te "verplichten", kan men het als een ritueel inbouwen; op die manier maakt men er tijd voor vrij. En men kan daarbij het aangename aan het nuttige paren, ttz ervoor een ochtendlijk wandelingetje in de tuin of in de nabije velden of wegels voor maken. Ook dat is immers gezond! Overigens is de beste manier om zo'n kruidensapje te drinken, precies 's morgens. Al mag men daar natuurlijk mee spelen: het is niet noodzakelijk dit op het krieken van de dag te laten plaats vinden! In de loop van de morgend is afdoend: zet jezelf niet weer onder druk daarvoor!
Uiteraard zal men zich dan de praktiese vraag stellen: WELKE kruiden kan ik door de fruitpers draaien? Daar komt een hele waslijst aan kruiden voor in aanmerking; de keuze daaruit zal grotendeels afhangen van iemands persoonlijke voorkeur, en de voornaamste " ongemakken" waarmee hij af te rekenen heeft. In het algemeen vallen sterke kruiden met een geprononceerde smaak, zoals bijvoorbeeld rozemarijn, af te raden: het is niet de bedoeling dat je het sapje met toegeknepen neus naar binnen moet kieperen. Het was al erg genoeg dat ik in mijn eigen jeugd levertraan naar binnen moest werken, dat ik niemand iets soortelijks wil aandoen. Dus het eerste advies luidt: doseer op zijn minst de sterke smaken. Maar wees ook geen doetje: tegenwoordig is men de kunstmatige smaakmakers zo gewoon geraakt, dat men geen pure smaken meer kan hebben: leer de verschillende smaken dus proeven!

Komen dus in aanmerking voor de voorjaarskuur naargelang je eigen persoonlijke voorkeur en door aanwezigheid in je direkte omgeving: brandnetel, zevenblad, hondsdraf, longkruid, paardebloem, moerasspirea, vrouwenmantel, zilverschoon, malva, agrimonie, ereprijs, witte dovenetel,..... Je kan er ook bloesems tussen voegen: een paar bloemen van paardebloem, viooltjes of sleutelbloem bijvoorbeeld; of van pruim, kers of appel. En nu we het over bomen hebben: zie die niet over het hoofd! Je kan immers ook frisse voorjaarsblaadjes in je meng-sel verzamelen: van berk, es, walnoot, of wilg bijvoorbeeld.
Je kan ook rechtstreeks fruit met de kruiden mee door de fruit-pers halen, of je kan het geconcentreerde kruidensapje nadien aanlengen met water of fruitsap, alweer naar eigen persoonlijke voorkeur. Een tweede advies: voor het geval je niet elke dag op kruidenpluk kunt gaan, kan je steeds wat kruiden-sap in de frigo bewaren voor een 2 a 3 dagen, maar niet langer. Als je lou-ter kruiden gebruikt, spoel je die beter eens af onder de kraan; niet uit hygiëniese overwegingen, maar om de droogmassa iets natter te maken.

De vermalen kruiden in het restbakje van de fruitpers, kun je verder ook nog verwerken tot een kruidenpleister door het in een mortier tot een pasta te stampen. Of aan de kippen geven. Of op de komposthoop doen. Niets gaat op die manier verloren.
Tot slot nog een laatste advies over de kruidenoogst: trek nooit een plant uit; je hebt voor dit doel nooit de volledige plant no-dig. Knijp de jongste blaadjes eruit; op die manier kun je trou-wens eenzelfde plant verschillende keren "aandoen". Voor het verzamelen langs wegkanten en wegels: let op twee belangrijke zaken. Ten eerste, dat er NIET met chemikaliën wordt ge-sproeid; of dat de planten zich niet te dicht bij een baan (uitlaatgassen!) bevinden. Ten tweede, dat de plek niet door honden tijdens hun wandeling wordt "bezocht". Uit eigen tuin verzamelen is dus veruit het gemakkelijkste en meest zekere.