Art 15
RUBRIEK: Astrologie    Geplaatst op 1 juli 2022
De astrologie herbekeken

Ik "trek" de laatste jaren niet zoveel horoskopen meer. Daar zijn een aantal redenen voor, die eigenlijk onder dezelfde noemer kunnen geplaatst worden: wanneer ik een stop heb gezet aan mijn horskopies archief, wanneer ik niet meer die drang er-vaar om bij elke ervaring of gebeurtenis onmiddellijk de horoskoop te maken, of wan -neer ik daarom ook minder gevraagd wordt vanwege de praktijk, komt dit stuk voor stuk neer op hetzelfde. En dat is: ik vertoef niet meer zo graag in het analyties den-ken waarbij ik mijn linkerhersenhelft moet aktiveren. Ik ken immers de euvels en de problemen van deze analytiese benadering, en ik vind de verhalen die ze oplevert doorgaans erg onvolledig en omslachtig, om niet te zeggen mank en saai. Als men zich de astrologiese inhouden verinnerlijkt heeft, heeft men het ook niet nodig om de daadwerkelijke horoskoop te maken om een bepaalde energie-Planeetkracht bij iets of iemand te herkennen. De astrologiese kennis voorbij. Die stap heb ik destijds gezet toen ik mijn "profiel" van astroloog heb omgeruild voor dat van sjamaan.

En wanneer ik dan uit nieuwsgierigheid nog eens naar de uiteenzetting op video van een astroloog kijk, dan valt het mij op hoe lang het duurt vooralleer die iets wezen-lijks begint te zeggen; soms noteer ik daarvan de tijd (en dat is zelden onder de 5 mi-nuten), maar meestal ben ik het al beu daarvoor. Eén uitzondering hierop: Astrology for the Soul - The Pele Report waarvan de korte opnames in de natuur gebeuren en eindigen met een soort mantra of inzicht voor de week. De redens waarom ik mij min -der door de beoefening van de astrologie als dusdanig aangesproken voel, zijn de-zelfde waarom intellektuelen zich er wél door aangesproken voelen, terwijl meer "instinctieve" types zich eerder tot het paranormale zullen aangetrokken voelen. Ik wordt daaraan herinnerd wanneer ik nog eens naar foto's kijk van astrologie-congres -sen: allemaal "hoofden" vooral, die meestal ook weer niet zo goed in hun lichaam "zitten".

En wanneer ik terugkijk op mijn tevergeefse maar oprechte pogingen om binnen de schoot van de astrologiese vereniging waar ik ooit een paar jaar in het bestuur heb gezeteld -het VAG-, de astrologie te bevrijden van dat "technies" keurslijf waarin ze werd opgesloten, dan kan ik alleen maar konstateren dat men dat niet WOU. Mijn teleurstelling om tegen een muur te moeten opboksen en niet gehoord te worden, blijkt met de tijd parallel te zijn gelopen met de aversie van de bestuursleden om hun denkkader open te breken en de drang om mijn persoon te verwerpen om mijn in-zichten niet te moeten accepteren. Dit is jammer, want zo'n houding geeft de astrolo-gie een kwalijke reputatie zowel in wetenschappelijke milieu's (vanwege niet volgens de regels van de wetenschap) EN in de paranormale sektor (vanwege de onwil om an -dere paradigma's te aanvaarden). Astrologie-beoefenaars blijven daardoor in het "voorportaal" van de New Age hangen. Of vallen tussen twee stoelen.

En zo nu en dan wordt ik daaraan herinnerd, bijvoorbeeld wanneer ik horoskoop-analyses onder ogen neem. Veel woorden vind ik daarin steeds terug, veel begrippen, veel tussenstappen en de moeilijkheid om tot de kern van het verhaal te komen. Ellenlange uitwijdingen die weinig helder maken uiteindelijk, en meer op pogingen lijken om te illustreren dat men de astrologiese kennis en het horoskopies jargon onder de knie heeft, dan om iets wezenlijks te doorgronden. Astrologie-beoefening zou echter moeten leiden tot bewustzijn, en niet tot de beoefening van horosko-piese technieken, wat ik astrologiSME noem.

En inzicht ligt in de kern. De kern van een horoskoop ligt NIET in de huizen, niet in speciale punten, niet in sterrenkonstellaties, maar in Planeet-krachten die in analo-gie zijn met de universele energiëen. Een kleine herhaling van wat dit impliceert: daarom moeten de Planeten centraal staan in een horoskoop, moet men een kwanti-tatieve sterktebepaling opstellen om hoofdspelers van figuranten te kunnen onder-scheiden, en de Tekens in "ware grootte" van 30° tekenen, om de aspekten tussen de Planeten ook korrekt te kunnen tekenen.

Bekijkt men op die manier de horoskoop van Vladimir Poetin, begrijpelijkerwijze in de aktualiteit, dan kan men de essentie ervan als volgt omschrijven: iemand die op macht kickt (Pluto op MC in Leeuw) en onder het mom van schijnbare welwillend-heid (Weegschaal en Maan in Tweelingen) een onwrikbare aard heeft (Zon konjunkt Saturnus). Met machts-ontplooing probeert hij te verbergen wat zijn werkelijke mo-tieven zijn (Jupiter vierkant Pluto) en hoe belabberd zijn denken is door een loopje te nemen met de waarheid (Uranus vierkant Mercurius) en zijn eigen illusies voor werkelijkheid te nemen (Neptunus konjunkt Mercurius).

Zonder er erg in te vinden, wordt door zo'n in wezen verkeerd gebruik van de astro-logie, de realiteit gereduceerd tot een horoskopies verhaal. Terwijl het omgekeerde het geval zou moeten zijn: de astrologiese kennis zou moeten gebruikt worden om de REALITEIT beter te begrijpen. Dit is geen semantiek: de "omweg" van de astrolo-giese "vertaling" moet in funktie staan van een beter inzicht in de werkelijkheid, en niet in funktie van ...... zichzelf. Want wat mij opvalt, is dat de toetsing AAN de rea-liteit dan als feedback daarbij grotendeels ontbreekt: of omdat men over een voor-kennis beschikt (in het voorbeeld: wat "men" over Poetin als publiek persoon weet), of omdat men de proef eenvoudigweg niet doet. En dan wordt de astrologie-beoefe-ning als het ware een discipline op zichzelf, afgesneden van de werkelijkheid, omdat ze alleen een mentale studie is, dan nog eens volgens de noodwendigheden van het analyties denken. Geen wonder dus dat academici zich daarin kunnen "vinden". Hetzelfde spel heb ik ervaren bij mijn wijlen vrouw toen ze haar doctoraat moest schrijven: het ging hem nooit om de inhoud van een boeddhistiese tekst, maar om de vorm en de mate waarin ze kon beantwoorden aan de noodwendigheden en wet-matigheden daarvan (lijsten bronvermeldingen, verwijzingen, referenties, voetnoten, .......). Niet over: wat maakt deze tekst ons wijzer over het boeddhisme, en over de mens? Kortom, een vormkultus. De dualiteit tussen vorm en inhoud, is nu typies het probleem van het rationeel denken. Wie met andere woorden de analytiese as-trologie beoefent, doet dat om het rationeel denken NIET te moeten verlaten. En hierbij wordt de astrologie dus geweld aangedaan, omdat ze gereduceerd wordt tot een techniek, en ontdaan van haar holistiese essentie/helft.

Sorry voor deze lange uitweiding, maar ik moest verduidelijken waarom dit een val-strik is die hem of haar zal beloeren, wanneer hij/zij de astrologie begint te beoefe-nen. Ik kan dit ook verduidelijken aan de hand van hoe ik de astrologie gebruik als een esoteriese kennis en waarom ik wel graag vertoef in dit holisties denken, dat mijn rechterhersenhelft aktiveert. Dit levert verhalen op die niet louter beschrijvend-rubricerend van aard zijn, maar letterlijk en figuurlijk iets "tot leven wekken". Hierin ligt ook het verschil tussen kennis en inzicht: kennis is mentaal voedsel voor het brein, terwijl een inzicht spiritueel voedsel is voor het bewustzijn. Het eerste geeft de mentale voldoening van iets te begrijpen, terwijl het tweede de geest helder maakt door een realiteit volledig te kunnen zien. (vandaar: in-zicht)

Als men de essentie van iets vast heeft, vervalt ook de druk en de drang om ALLES te willen weten of ALLE hiaten en détails te moeten opvullen. Dit is bij het rationeel denken noodzakelijk, omdat men zijn totaalbeeld van de realiteit moet konstrueren aan de hand van "puzzelstukken" die in elkaar moeten passen. Wanneer men echter dat totaalbeeld door een inzicht heeft gezien, is het niet meer nodig alle hoeken daar-van te gaan verkennen: men kan uitpikken naar waar zijn voorkeur uitgaat, ZON-DER dat dit iets aan dat totaalbeeld zal veranderen. Dit geeft een soort mentale rust, niet alleen door te weten dat men alleen dát stuk kennis moet oprakelen WANNEER men dat nodig heeft, in plaats van alles "obsessief" op te moeten slaan. Er worden veel overbodige boeken en informatie de wereld ingezonden, omdat ze de herhaling zijn van wat reeds is gepubliceerd geworden. Maar ook omdat men niet meer bang hoeft te zijn om iets te "vergeten": een inzicht is een verinnerlijkte kennis waar-op men beroep kan doen WANNEER men die moet toepassen.

Iedere keer dat ik bijvoorbeeld een geneeskruid onderzoek naar zijn wezen, kan ik gebruik maken van de astrologiese inhouden om die plant te doorgronden en beter te begrijpen waarom ze voor specifieke organen en kwalen wordt gebruikt. En iedere keer dat ik aldus het profiel van een bepaald kruid opstel, herhaal ik de astrologiese energiëen door ze toe te passen in een bepaalde kontext en vorm. Een wederzijdse "uitwisseling": de astrologie wordt toegepast EN levend geïllustreerd. Ik heb daar destijds op 26 september 1987 te Wiekevorst op de congresdag van het VAG een le-zing over gegeven, waarvan men nadien de tekst integraal heeft gepbliceerd in de VAG-tijdschriften van 1988-1989.

De principes van de analogie, zo essentiëel voor het esoteries denken en voor de astrologie in het bijzonder, heb ik ook keer op keer beklemtoond en verduidelijkt, in elke lezing en in elke kursus die ik gegeven heb. En in elke vergadering van een be-stuur, een tijdschrift of een projekt waaraan ik heb deelgenomen, heb ik herhaald dat men zijn kennis steeds moet toepassen op de manier waarop men prakties funktio-neert. Want HOE men dat doet, is tenslotte eveneens een illustratie van hoe men een inhoud in een bepaalde vorm legt. De astrologiese kennis staat niet buiten de manier van hoe we met ons denken, onze relaties, onze ambities, de wereld, de realiteit om-springen, maar illustreert hoe ver we met ons bewustzijn staan. Het is een deel voor het geheel. En wijzelf zijn een deel van dat geheel. De astrologiese kennis ligt dus niet in boeken en net zomin "in de sterren", maar BINNEN onszelf omdat wij deel uitmaken van die realiteit. Zo boven, zo beneden.