Art 10
En de Kaalslag gaat verder
RUBRIEK: Natuur-Tuin   Geplaatst op 26 december 2011

Een greep uit de krantenknipsels van de laatste 3 weken:

Met voorop: "Man herleidt boom van 14 meter tot tandenstoker". Als "kunst" en als uiting van " heel veel moed en doorzettingsvermogen". Van heel veel domheid en van komplete zinloosheid, zal men bedoelen zeker!

Terwijl er verder een heel groot natuurreservaat van één miljoen hectare (zo groot als 30 keer België) in de maak is -natuurlijk in het verre Polen-Oekraïne-Slovakije-Roemenië-Kroatië, waar landbouwgrond kan opgeofferd worden- mag in België de bever die nog maar amper terug is nota bene, alweer afgeknald worden. "Maar al-leen op plekken waar hij ECHT schade aanbrengt." Wat men daaronder dan ver-staat is duidelijk; als een bever doet wat een bever moét doen: altijd en overal!

En op de klimaatskonferentie in het Zuid-Afrikaanse Durban (!), hebben slechts een handvol landen van de 190 VN-leden geprobeerd een akkoord te vinden. Niet alleen zijn de GROTE industrielanden als de USA, China, India, Rusland en Canada niet "ge-interesseerd" in een klimaatakkoord, zolang dat hun industrie op de "één op andere manier " kan schaden; terwijl juist ZIJ het voorbeeld zouden moeten geven! Maar bovendien is Canada zelfs uit het klimaatsprotocol (van Kyoto) gestapt, om een boete van 10 miljard dollar niet te moeten betalen. En dan maar zwammen over het gebrek aan verantwoordelijkheid bij de modale burger: zowel de banken als de naties geven het voorbeeld dat het plat eigenbelang primeert boven het algemeen belang!

"In extremis" kwam er toch nog "een akkoord" uit de bus. Maar primo deden de USA, Canada, Rusland en Japan dus niet mee; en hebben China, India en Brazilë geen bindende normen opgelegd gekregen. Secundo, waren er door het oeverloos ge-palaver en het uitlopen van de conferentie, van de arme landen geen afgevaardigden meer (Durban!). En als klap op de vuurpijl , waren er op het moment dat het akkoord werd "ondertekend" bijna geen ministers meer aanwezig! Wat een schertsvertoning!

Het probleem is daarbij, dat ondanks de opwarming van de Aarde meer dan ooit een aktuele en urgente problematiek wordt, men de "kaart" economiese krisis trekt, om die onder de mat te vegen. Terwijl nota bene het eerste het gevolg is van het tweede! De economiese principes van het kapitalisties systeem zijn meer dan ooit "heiligma-kend"; en de natuur wordt op het altaar daarvan geofferd, zoals men dat al nagenoeg een eeuw doet. Op politiek vlak weerspiegelt zich dat in het schaamteloos naast zich neerleggen van "natuuroverwegingen". In de jaren 90 hebben na de opkomst van het "groene gedachtengoed" nagenoeg alle andere partijen die "groene agenda" op hun programma gezet om die verloren stemmen te kunnen terug winnen. Om die NU, wanneer ze dat niet meer "nodig" hebben, weer kompleet te laten vallen.

Dit weerspiegelt zich in de terugval van ettelijke "groene maatregelen", zoals het te-rugschroeven van subsidies en belastingsvermindering voor isolatie en alternatieve energiewinning (op individueel vlak). Maar ook en vooral in de manier waarop men de natuur in het algemeen, en bomen in het bijzonder konkreet behandelt. Zo krijgt bijvoorbeeld het "grootste park " van de stad waar ik woon, binnenkort een "ingrij-pende make-over". Het heet dan, dat men "het overgewicht van de gebouwen in het Citadelpark wil terugdringen". Mooi zo, zal men reageren: dat werd tijd! Maar dan volgt hoe men "denkt" dit te kunnen realizeren. Er worden "enige kleinere bijgebou-wen afgebroken", die juist de charme van het wandelen uitmaken. Waarom? Om de Floraliahal in zijn volle aanzicht en glorie te herstellen. Momentje, gaat een park niet over bomen ipv over gebouwen? Mis poes, want uiteraard (??) zullen een aantal bo-men moeten gekapt worden om het park "opener" te maken. En als klap op de vuur-pijl: wegens het gebrek aan parkeerplaatsen bij evenementen in de gebouwen in het park, denkt men aan een ondergrondse parking in het park. Ideaal voor de nog reste-rende bomen!

Akkoord, is de situatie in stad Gent desastreus te noemen (Gent in 2020 klimaatneu-traal? in de natte dromen van het bestuur ja!), dan is het met de situatie in de rand-gemeenten veel beter gesteld? Vergeet het! Er is natuurlijk dat mooi projekt van De Boergoyen, dat zowat als uithangbord wordt gebruikt om zichzelf ervan te overtuigen dat Gent een "groene gemeente" is. Maar als ik dan kijk naar de reeële situatie van de sub-urban-zone waar ik woon, dan heeft daar in de 15 jaar dat ik er woon een doorgedreven kaalslag plaats gevonden.
Dat begon met het totaal nutteloos rooien van enkele prachtige Koreaanse sneeuw-ballen langs het voetpadje naar de verkeerslichten aan de Carrefour. Het was als voetganger een waar genoegen om daar in mei langs de heerlijk geurende bloesems voorbij te komen. Deze struiken stonden in niemands weg, en verhinderden het zicht van de automobilisten niet, want de rij stond achter het p ad. Toch vond de "Groen-dienst" het noodzakelijk van die te elemineren; en elemineren is in dit geval echt elemineren: terwijl men materiaal heeft om overal elders struiken en bomen uit te graven, werden deze in de aanschaf dure(!) struiken zonde boe of ba in stukjes ge-zaagd. Het heette dan, dat men "een andere visie" had met de kleine kouter: men had wel geld om overal bollen te planten, die het ondertussen al niet meer doen, en om twee eentonige rijen lindes te planten, waarvan de helft alweer opnieuw geëlemi-neerd is wegens alweer een andere bestemming: men heeft daar nu een waterspaar-bekken aaangelegd. En zo kunnen we natuurlijk blijven doorgaan .....
Grenzend aan onze achtertuin stond een heus bosje van meer dan 100 bomen van 40 jaar oud: weg bomen; en in de plaats zijn een paar schriele eikjes die "parksgewijs" aangeplant. En de befaamde kompensatiemaatregel? Er is "geen plaats in de buurt" (sic). Maar in naam van "beheerswerken" vond men het wel urgent het strui-kenstruweel aan de vijver in de buurt quasi volledig te rooien. 't Ja, "ze zullen wel weer opschieten" zoals men beweert, maar men deed dat destijds voor geriefhout of tenen voor vlechtwerk, en dat zijn funkties die weggevallen zijn, dus: WAT?

De konklusie? In mijn buurt, waar de bomen in de tuinen sowieso bijna niet mogen groeien, en er geen echte ruigten meer overschieten, blijven de zakjes pindanootjes onaangeroerd; de mezen lijken en blijken verdwenen te zijn!
En in Vlaanderen nam in 2010 de netto bosoppervlakte in verder af. In 2010 ging 232 hectare bos tegen de vlakte, dit zijn meer dan 500 voetbalvelden. Dit komt neer op een verlies van 0,64 hectare bos per dag. Ondanks een ontbossingsverbod in het Bosdecreet is – dankzij een aantal uitzonderingsmaatregelen op dat verbod - ont-bossing in Vlaanderen dagelijkse praktijk. Dit staat in schril contrast met de Europese trend: de voorbije 20 jaar kwam er 2,486 miljoen hectare bos bij in West-Europa. Anders dan de gemiddelde Europeaan, die in een steeds groenere omgeving leeft, verliest de Vlaming elk jaar een stukje van zijn schaarse bossen.
Voor verdere informatie daarover: zie De bosbarometer bij de Vereniging voor Bos in Vlaanderen